Deel I

Gandalf voelde dat er een koninkrijk was gevallen en had de brief doorgelezen. 'Ik moet samen met mijn reisgenoot mijn opdracht vervullen, dat is dringender, zeg tegen Aragorn dat hij de dochter van Theoden moet halen, en zij moet het slechtte uit hem verdrijven door goeie herinneringen op te roepen' zei Gandalf, hij was nu al klaarwakker en wou ook niet meer verder slapen. Na dat de Rohirrim vertrokken was stond Gandalf op. 'We gaan nu, er is al één koninkrijk gevallen' Gandalf steeg op zijn paard en galopeerde samen met Aeltas naar de geheime koninkrijk, ze waren er nu al bijna. 'De koninkrijk heet Artical, we moeten goed letten op wat we tegen komen, want waar het Koninkrijk is weet ik niet precies, dus als je iets verdachts ziet, meld het dan' zei Gandalf.

AL galoperend dacht ik of ik Artical misschien niet kende, maar ik wist eht niet.
Om de zoveel tijd dacht ik dat ik mensne zag wegduiken, maar dat was vaste en zeker mijn verbeelding.

Na nog een uur galoperen wist ik het zeker. er waren mensen in de buurt.
Ik stopt en sprong van mn paard, klom een boom in.
Wat geritsel en er viel een gecamoufleerde man uit.

'Wie ben je en waarom bespied je ons?'
Er kwam geen antwoord..

De 500 teruggekeerde orks waren terug, ik hoorde dat sportolia over was genomen door mijn orks, en besloot een nieuw koningkrijk uit te zoeken , ik moet een koningkrijk die eromheen lag kiezen

Gandalf zag een man uit de boom vallen en ook hij had al wat op gemerkt maar wist dat Aeltas er wel voor zou zorgen. 'Heer Kritos' zei Gandalf verbaast. 'Dus je woont hier nog steeds?' Gandalf liep op hem af.
'Ik wist niet dat jullie het waren Gandalf, ik concentreerde alleen op Aeltas' zei Kritos bang. 'Gaan jullie naar Artical?' vroeg hij. Gandalf knikte en wenkte Aeltas.
'Kan jij ons de weg wijzen?' vroeg Gandalf.
'Ja, maar dan moeten we wel door het moeras' zei Kritos, hij knipte met zijn vingers en er verschenen een paar oudere mensen. Kritos beveelde ze de paarden in het dorpje vlakbij te stallen.

Ik riep een leider voor de 10.000 orks die Gerlotos gingen aanvallen,Ik stuurde ze richting Gerlotos en wachte af tot het was overgenomen als dat teminste lukte.

Ondertussen komt de rohirrim aanrijden en zegt wat gandalf zei tegen Aragorn.
Aragorn roept een Stadswachter en vraagt waar de dochter van Theoden is.
De stadswachter wijst een oud huis aan.
Aragorn loopt naar het huis toe en klopt aan.

Gandalf en Aeltas liepen samen door het moeras, over boomstammentjes, na een lang uur gelopen te hebben kwamen ze bij een oud maar groot Kasteel. Kritos zei schor; 'Welkom in Artical!' het Kasteel was bewapend met boogschutters op de torens en aan de wand van het kasteel en er stonden een paar knechten bij de poort, Kritos mompelde wat in hun eigen taal, en de poortwachters deden gelijk open. 'Goed heer Kritos, weis me de weg naar de Koning.'

Sauron had de Nazgul een opdracht opgegeven. Hij moest naar Gerlotos. Daar vloog hij dan, op zijn trouwe draak, met 10.000 orks die allemaal te voet waren. Gelukkig was het niet zo ver reizen en sloten er onderweg zelfs uruk-hai's bij hun aan van Isengard.

[..]

Uit eindelijk stonden ze daar dan, voor de poort. Met z'n 10.100, 10.000 orks, en 100 uruk-hai's. Nazgul vloog over de poorten heen en doodde de poortwachters, daarna krijste hij zodat de Orks gemakkelijk de poorten in konden beuken. De kasteel werd bestormt, de Nazgul vloog naar de grond en stapte af. Hij draaide een rondje en sneed enkele kelen door als of het niks was. Toen rende iemand in zijn rug, op hem af. De draak beet hem in zijn schouder en gooide hem tegen een andere ridder aan.

[..]

Na enkele uren vechten wonnen de orks. 3.764 Orks en 86 uruk-hai's leefden nog. Nazgul gad 1.000 orks de opdracht om naar Sauron te gaan. 'Laat de mensen die we gevangen hebben genomen de boel schoonmaken.' snauwde hij en hij liep naar de troonzaal.

Een schaduw rees van uit de dieptes van de oneindige tijd, daar stond een grote lange schaduw, de heer van de Aarde verscheen en voelde voor het eerst weer iets. Hij merkte op hoe de wind langs zijn gezicht gleed. Morgoth, de heer van de Aarde was vrij, hij keek rond en zag dat hij niet in de onstervelijke landen was waar hij behoorde hij was op een plek waar hij nog nooit was gekomen.

De bladeren van lothloriën waren groter dan die uit de onstervelijke landen in het westen. Morgoth zag wat as liggen te midden van een grote boom. Hij bladerde door het boek en zag het teken van Mordor. Was Sauron hier geweest? Na een geestkwellende reis door het vervloekte bos zag hij een lange rivier die hij volgde naar een moeras. Waar hij grote bergen zag waar een grote zwarte ijzeren punt uitstak.

Morgoth had een gevoel dat als hij verder ging een oude bekende zou tegen komen en dat was zo. Sauron knielde voor Morgoth. "Help mij met mijn queeste de dominerende elven uit te roeien en mij de macht over heel de ontstervelijke landen terug te geven" zei Morgoth en verscheen een grijns op zijn gezicht.


Hoe vinden jullie het?

*Heeft zijn mosgroene mantel omzigheen geslagen en zijn kap opgeslagen, hij draaft door de riddermark van Rohan opweg naar Rivendel, hij heeft zijn elfenzwaarden en boog op zijn rug hangen, daar ziet hij een bataljon Orks, te laat ze hadden me gezien en kwamen op me af*
"Ga weg en keer niet terug of spreek met de Alambil!"
*ik span mijn boog en schiet twee pijlen tegelijk op de het ork bataljon af, twe evallen er neer, maar de nog honderd overgbleven Orks volgen me, ik zet een gallop in op de grote Anduin, ik word afgesneden en omsingeld. ik pakte mijn hoorn van basdoorn gesteente van achter Mordor en blies, een heldere mooie klank verspreidde zig over uitgestrekte weides en valleien van Rohan en drong zelfs door tot in Mordor. Orks trokken hun kromzwaarden maar werden overweldigd door goudkleurige pijlen en en dolken, velen werden gedood dit gebeurde niet door kracht maar door listigheid, want in werkelijkheid waren er geen honderd man maar maar 13 elvenruiters die Akatron te hulp waren geschoten. Ze schoten verschillende pijlen tegelijk af en reden met een boog om de groep heen en schoten va nverschillende kanten, sommigen vluchten en uiteindelijk waren er maar een twintigtal levende en aanwezige Orks over die vluchten de Anduin in, bij de stroomversnelling, en werden meegesleurd en tegen de rotsen kapot gesmeten. 13 ruiters verschenem achter de heuvels.
"Gegroet mijn vrienden, ik dank jullie hulp. *het waren veertien ruiters uit alambil het land waarvan ik zelf ook kwam, ik was de leider van de orde van de 14 ruiters en de tweede zoon van de koning. de 14 ruiters vertegenwoordigden: de 4 elementen, de 4 seizoenen, zon en maan, de avondster en de laatste ster Alambil. daar had mijn konikkrijk zijn naam aan te denken, want dit land lag precies onder de alambil.
" Ik verzoek jullie mij nu te volgen naar Lorién en dan naar Rivendel, om Met Elrond te spreken en hun te steunen in deze oorlog.